Mondo et autres histoires (Collection Folio)
J. M. G. Le Clezio yazarının Mondo et autres histoires (Collection Folio) kitabı da dahil olmak üzere birçok dosya aşağıdaki bölümleri de içerebilir:
- imza dosyası: çeşitli varlıklar için dijital imzalar içerir.
- şifreleme.xml: yayımlama kaynaklarının şifrelenmesiyle ilgili bilgileri içerir. (Yazı tipi gizleme kullanılıyorsa bu dosya gereklidir.)
- meta veriler: kapsayıcı hakkında meta verileri depolamak için kullanılır.
- haklar: Mondo et autres histoires (Collection Folio) kitabının dijital haklarıyla ilgili bilgileri depolamak için kullanılır.
XHTML içerik belgeleri ayrıca zengin meta verilerle Mondo et autres histoires (Collection Folio) kitap işaretlemesine açıklama ekleme olanakları içerir, bu da onları hem işleme hem de erişilebilirlik amaçları için anlamsal olarak daha anlamlı ve kullanışlı hale getirir.
E içerik belgeleri, bir yayının okunabilir içeriğini tanımlayan ve ilgili medya varlıklarına (görüntüler, ses ve video klipler gibi) bağlantı veren XHTML (HTML5 profili tarafından tanımlanır) veya SVG belgeleri vb.'dir.
yazar | J. M. G. Le Clezio |
---|---|
Boyutlar ve boyutlar | 11 x 1,3 x 18 cm |
Tarafından yayınlandı | 1 Haziran 2000 |
1 Ocak 2017 15,2 x 0,7 x 22,9 cm G. A. Henty Kolektif 1 x 13,5 x 19,5 cm B M Bower 28 Şubat 2018 Jack London 1 x 13,5 x 21 cm 15,2 x 0,6 x 22,9 cm H. G. Wells 19,5 x 1 x 13,5 cm 19,5 x 13,5 cm F Scott Fitzgerald 1 Ocak 2018 5 Ocak 2017 4 Ocak 2017 3 Ocak 2017
okumak okumak kayıt olmadan
yazar | J. M. G. Le Clezio |
---|---|
isbn 10 | 2070373657 |
isbn 13 | 978-2070373659 |
Yayımcı | Gallimard |
Dilim | Fransızca |
Boyutlar ve boyutlar | 11 x 1,3 x 18 cm |
Tarafından yayınlandı Mondo et autres histoires (Collection Folio) | 1 Haziran 2000 |
«Personne n'aurait pu dire d'où venait Mondo. Il était arrivé un jour, par hasard, ici dans notre ville, sans qu'on s'en aperçoive, et puis on s'était habitué à lui. C'était un garçon d'une dizaine d'années, avec un visage tout rond et tranquille, et de beaux yeux noirs un peu obliques. Mais c'était surtout ses cheveux qu'on remarquait, des cheveux brun cendré qui changeaient de couleur selon la lumière, et qui paraissaient presque gris à la tombée de la nuit. [...] Quand il arrivait vers vous, il vous regardait bien en face, il souriait, et ses yeux étroits devenaient deux fentes brillantes. C'était sa façon de saluer. Quand il y avait quelqu'un qui lui plaisait, il l'arrêtait et lui demandait tout simplement : "Est-ce que vous voulez m'adopter ?"»