Emare: Sarmaşık
Aslı Arslan yazarının Emare: Sarmaşık kitabı da dahil olmak üzere birçok dosya aşağıdaki bölümleri de içerebilir:
- imza dosyası: çeşitli varlıklar için dijital imzalar içerir.
- şifreleme.xml: yayımlama kaynaklarının şifrelenmesiyle ilgili bilgileri içerir. (Yazı tipi gizleme kullanılıyorsa bu dosya gereklidir.)
- meta veriler: kapsayıcı hakkında meta verileri depolamak için kullanılır.
- haklar: Emare: Sarmaşık kitabının dijital haklarıyla ilgili bilgileri depolamak için kullanılır.
XHTML içerik belgeleri ayrıca zengin meta verilerle Emare: Sarmaşık kitap işaretlemesine açıklama ekleme olanakları içerir, bu da onları hem işleme hem de erişilebilirlik amaçları için anlamsal olarak daha anlamlı ve kullanışlı hale getirir.
E içerik belgeleri, bir yayının okunabilir içeriğini tanımlayan ve ilgili medya varlıklarına (görüntüler, ses ve video klipler gibi) bağlantı veren XHTML (HTML5 profili tarafından tanımlanır) veya SVG belgeleri vb.'dir.
yazar | Aslı Arslan |
---|---|
Boyutlar ve boyutlar | 13,3 x 4,3 x 21,3 cm |
Tarafından yayınlandı | 29 Aralık 2017 |
15,2 x 0,7 x 22,9 cm F Scott Fitzgerald 19,5 x 13,5 cm 19,5 x 1 x 13,5 cm 28 Şubat 2018 3 Ocak 2017 1 x 13,5 x 19,5 cm B M Bower 1 Ocak 2018 H. G. Wells 4 Ocak 2017 Kolektif 1 Ocak 2017 G. A. Henty Jack London 1 x 13,5 x 21 cm 5 Ocak 2017 15,2 x 0,6 x 22,9 cm
okumak okumak kayıt olmadan
yazar | Aslı Arslan |
---|---|
isbn 10 | 6052064293 |
isbn 13 | 978-6052064290 |
Sayfa sayısı | 616 sayfa |
Yayımcı | Ephesus Yayınları; 1. baskı |
Dilim | Türkçe |
Boyutlar ve boyutlar | 13,3 x 4,3 x 21,3 cm |
Tarafından yayınlandı Emare: Sarmaşık | 29 Aralık 2017 |
Hissediyorum. Avuçlarımda hatırlamadığım geçmişimin silik lekeleri, şimdinin acılı izleri, geleceğimde ölümün emareleri var; ellerimde tuttuğum papatyaların dallarında avuçlarımdaki yetimler idam ediliyor. Görüyorum. Karşımda sonbaharı anımsatan kurumuş yaprak sarısı gözlerle bir adam bana bakıyor, omuzlarındaki kuklası olduğu ipler kesilmiş fakat hemen yanındaki çocukluğunun ipleri parmaklarında duruyor. Yapraklar kalbimin üzerinde daha fazla soluyor, onun kalbinin atışları benim papatyalarımı canlandırıyor. Duyuyorum. İnsanlar ölüm çığlıkları atıyor, tam ileriden korkutucu bir çellonun sesi yükseliyor; ses, neşter gibi bileklerimdeki sarmaşıklara saplanıyor ve dudaklarıma yasladığım mızıkadan zehir akıyor. Gökyüzünden birkaç damla düşüyor. Korkuyorum. Gökyüzünde ailem var, ailemin gözyaşları yeryüzüne düşerken su değil, kan akıyor. Mezarları, avuçlarımın içine doluyor. Boğuluyorum. Bir el bana uzanıyor, avuçlarının içinde kader çizgileri olmadığını görüyorum ama o eli sımsıkı tuttuğumda sonbaharı anımsatan gözler geçmişimde silik bir anı oluyor, zihnimin içinde artık yaşayamıyorum. Hissedemiyorum, göremiyorum ama duyuyorum; o elin sahibi bana sessizce fısıldıyor: Çocukluğumuz tohumumuzdur, tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz.